De mensendokter lost lezersproblemen op. Deze week: geweldloos protest, huishoudelijk werk en een Pakistaanse avondwinkel.

Mijn vrouw stond vanochtend voor de tweede keer bloemen uit te delen bij het zebrapad in onze straat. ‘Tegen de agressie’ staat er op haar jas, maar ik houd mijn hart vast voor de agressieveling die haar onderuit mept. Kan ze geweldlozer protesteren, vroeg ik me af. – Anoniem
Bloemen uitdelen tegen de agressie is geweldloos. Uit eigen ervaring weet ik dat de geweldloze, vriendelijke dialoog behoorlijk wat agressie kan oproepen. Sommige mensen willen liever agressief worden benaderd, al was het maar omdat ze zich dan gesterkt voelen zelf agressief te blijven. Natuurlijk kan uw vrouw een mep krijgen, maar er kan overal van alles gebeuren. U bent met haar getrouwd, ze zal over enige intelligentie beschikken en ze moet in staat worden geacht zelf risico’s in te schatten. Als zij bloemen wil uitdelen tegen de agressie moet ze dat vooral doen.

Mijn stelling: een mens die zich triomfantelijk om andere dan kleine huishoudelijke klusjes, getuigt van een slecht karakter. Wat u? – H.S. Utrecht
Er ontbreekt een woord in uw vraag. Misschien bedoelt u dat het van een slecht karakter getuigt als je je neerbuigend uitlaat over het huishoudelijk werk dat door het personeel wordt verricht. Waaraan ik toevoeg dat sommige mannen hun vrouw nog altijd als personeel zien. Heb ik uw vraag goed begrepen?

Hoe bestrijden wij de herhaling? Waarom worden sommige gebieden steeds extremer (de VS-verkiezingen bijvoorbeeld) en kakken anderen (mijn eigen leven) juist steeds verder in? – Yilmaz uit Groningen
Leest u Kierkegaard, die heeft interessante dingen gezegd over de herhaling. Ja, de politici worden extremer, niet alleen in Amerika, maar ik zou daaraan willen toevoegen dat het democratische proces steeds dadaïstischer en futuristischer wordt. De democratie is een show die zich steeds verder verwijdert van een min of meer redelijke discussie over hoe de overheid ons belastinggeld dient te besteden en steeds meer lijkt op een verbale worstelpartij. Wij beleven een esthetisering van de politiek, weliswaar dit keer zonder fakkeloptochten en geüniformeerde bendes die de partij en de leider komen ondersteunen, op dergelijke esthetisering zit niemand meer te wachten. Maar iedereen die bereid is te zien, kan de ontwikkeling waarnemen: democratie is spektakel en een gedeelte van het volk haat alles wat het niet begrijpt. Het spektakel van de democratie verhult ternauwernood de klassenstrijd die zich daarachter bevindt. Sommige intellectuelen menen het lompenproletariaat van de geest te moeten ondersteunen, maar ook intellectuelen kunnen zich vergissen.

Ook de slager van op de hoek is weg en daar staat nu een of andere Pakistaanse nachtwinkel. Begrijpen jullie nou nog niet waarom ik op de PVV ga stemmen? – Anna
Denkt u dat de PVV straks Pakistaanse nachtwinkels gaat sluiten? Denkt u dat de PVV de Pakistanen het land gaat uitzetten? Zover zal het niet komen, en als het zover komt: is dat wat u wilt? Ja, ook in Nederland verandert de demografische samenstelling, daar helpt geen moedertjelief aan. Ook al bent u wit en voelt u zich alleen in Nederland thuis, u hoeft zich niet bedreigd te voelen. Een Pakistaanse nachtwinkel is nog geen terrorisme. Ga er eens inkopen doen. Als u een terrorist tegenkomt, laat u mij dat dan meteen weten?

Hoe kunt u over liefde schrijven en meningen hebben over mensen die lang bij elkaar zijn als u zelf geen langdurige relatie heeft gehad? Waar haalt u de stellige overtuiging dat u over anderen kunt oordelen toch vandaan? – Marije, Amsterdam
Ik heb relaties gehad die gemiddeld vier tot vijf jaar duurden, relatief lang, ook al heb ik met de meesten van die vrouwen niet samengewoond. Ja, ik eigen me het recht toe om over liefde te schrijven, al was het maar omdat de mens een wezen is dat liefde geeft en ontvangt, een Mensendokter kan zich daar niet aan onttrekken. Volgens mij vel ik geen oordelen over mensen die langdurig bij elkaar zijn. Kunt u mij vertellen op welke uitspraak u doelt?