Deze week: ‘Leest u nu zelf ook dat particuliere gejeremineer van al die schrijvers? Romans zijn toch een soort invuloefeningen.’

Een vriendin vertelde me hoe belachelijk overdreven ziekenhuizen controleren op kindermishandeling, zo was haar gebleken toen ze bij de EHBO met een kind aankwam. Gaandeweg haar verhaal begreep ik dat ze haar kind ook echt veel te ruw had aangepakt (arm was uit de kom.) Ik was zo perplex dat ik niet reageerde. En nu weet ik niet hoe ik erop terug moet komen. Heeft u raad?
– Monique, Amsterdam

Misschien is het beter om er niet op terug te komen? Dat is de makkelijkste en de lafste oplossing, maar wel aantrekkelijk. Als u dapper wilt zijn, kunt u zeggen dat u uw eigen kinderen nooit slaat. Hebt u geen kinderen, zeg dan dat je goed kan begrijpen dat ouders hun geduld verliezen, maar dat ze zich moeten inhouden.

Ik heb mijn petekind overigens weleens hard van een hotelbed getrokken, hem de deur uitgezet en geroepen: ‘Scheer je weg, ga terug naar...