<div class="wpg-element paragraph">
<p>14-06-2008<br />Door Paula Breuning</p>
</p></div>
<figure id="post-105945 media-105945" class="align-right"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2008/06/40686cf8-171e-41db-b8b8-1e590e620474_ariananeed_150.jpg" alt="" border="></figure>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Ariana Need (1969) is als hoofddocent verbonden aan de sectie sociologie van de Radboud Universiteit Nijmegen. Daarnaast is ze associate member van Nuffield College, Oxford en lid van De Jonge Akademie van de KNAW.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>&#8216;Ongewenste kinderen hebben het moeilijker dan anderen. De kans is groter dat zij opgroeien in een gebroken gezin of een gezin dat in financiële moeilijkheden verkeert. Kinderen die opgroeien onder dergelijke omstandigheden komen vaker in de criminaliteit terecht. Hun aantal zou kunnen toenemen als de abortuswet strenger wordt.</p>
<p>In Zweden is tussen 1939 en 1941 het verband tussen criminaliteit en abortuswetgeving onderzocht. De onderzoekspopulatie was een groep van 188 vrouwen die eigenlijk abortus wilden laten plegen, maar om verschillende redenen uiteindelijk toch hun kind kregen. Zij werden gevolgd en vergeleken met 188 wel gewenste kinderen. De ongewenste kinderen bleken als volwassenen vaker in de criminaliteit te belanden.</p>
<p>Economen in de VS hebben in 2001 ook onderzoek gedaan naar de relatie tussen abortus en criminaliteit. Zij vergeleken de verschillen tussen staten in de abortuswetgeving, en dat koppelden ze aan de criminaliteitscijfers per staat. Staten met een strengere abortuswetgeving bleken hogere criminaliteitscijfers te hebben.</p>
<p>Eigenlijk is het ethisch onmogelijk onderzoek te doen naar dit verband. Experimenteren kan niet, omdat je niet een groep vrouwen abortus kunt weigeren om na te gaan wat het effect ervan is. Je zou natuurlijk aan criminelen kunnen vragen of zij gewenst waren. Maar als je al antwoord op zo&#8217;n vraag krijgt, hoeft dat niet te kloppen. Bovendien kan de mate van wenselijkheid van een kind sterk veranderen, tijdens de zwangerschap of in de loop der jaren.</p>
<p>Ook is het moeilijk harde conclusies uit bestaande onderzoeken te trekken. Het onderzoek uit Zweden is verouderd, en het onderzoek uit de VS is niet overtuigend genoeg. Want om een verband te kunnen aantonen, moet je nagaan of het ook echt de ongewenste kinderen zijn die voor die extra criminaliteit zorgen. Algemene cijfers op staatsniveau zijn dan niet afdoende.</p>
<p>Wetgeving wordt ingevoerd met een bepaalde, specifieke bedoeling. Ik ben als socioloog juist geïnteresseerd in de onbedoelde effecten van een wet. Wat zijn de indirecte implicaties van strengere abortuswetgeving? Abortus is nu weer een belangrijk onderwerp in het publieke debat. De gevolgen van abortus voor vrouwen komen in de discussie wel aan bod, maar de gevolgen voor kinderen en de samenleving worden nauwelijks aan de orde gesteld. Tegenstanders van abortus stellen het principe dat het leven heilig is boven alles.</p>
<p>Mijn eigen onderzoek richt zich op het hele keuzeproces rond zwangerschap. Voorlichting en beschikbaarheid van contraceptie spelen bijvoorbeeld een grote rol bij het aantal abortussen. In Nederland eindigt een op de acht zwangerschappen in abortus, maar in de Verenigde Staten, waar ze veel minder aan voorlichting doen, een op de vier.</p>
<p>Er komt bij abortuswetgeving meer kijken dan een kind dat geboren wordt of niet. Sommige kinderen, zoals die van tienermoeders, lopen nu ook al meer kans in de criminaliteit terecht te komen. Hun aantal zou wellicht stijgen bij strengere wetgeving. Dat geldt ook voor kinderen in eenoudergezinnen. Het is de moeite waard om mee te wegen dat onze liberale abortuswetgeving, in combinatie met goede voorlichting en gratis contraceptie, problemen voor de samenleving op langere termijn zou kunnen voorkomen.&#8217;</p>
</p></div>


Gerelateerd