10-01-2009
Door David Kleijwegt
De opvolger van Antony Hegarty’s legendarische doorbraak-cd is af. Eindelijk. De zanger die mannelijke kracht met vrouwelijke elegantie weet te combineren, werd geïnspireerd door de Japanse butohdans. En door een reisje naar Spitsbergen.
Zijn jaar is en blijft 2005. Als Antony Hegarty het heeft over het jaar van zijn doorbraak, doet hij met zijn handen een golf na. ‘Stel je voor dat ik een druppel water ben,’ zegt hij. ‘En dan, op een goede dag, komt er een oceaan over me heen. Pssshhhh. Ik weet niet hoe ik het anders moet beschrijven. Opeens, na al die jaren, had de wereld interesse in mij, honderdduizenden mensen.’
Die honderdduizenden mensen waren in de ban geraakt van Antony and the Johnsons, de band waarmee Hegarty (1971) muziek maakt, door de cd I Am a Bird Now. Het is bijna een belediging om zijn zang onzijdig te noemen, dat klinkt veel te koeltjes, maar met zijn stem wist Hegarty vrouwelijke elegantie en timbre te combineren met...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.