Bijzonder hoogleraar politieke filosofie

Tijdens mijn studietijd ontstond het beeld dat dokters frontaal tegenover patiënten staan. Machtige deskundigen onderdrukken kwetsbare patiënten, dat idee. Een ­marxistisch model – een soort klassenstrijd tussen deskundigen en leken.

De oplossing van links was om patiënten te organiseren. Liberalen pleitten voor meer keuzemogelijkheden voor patiënten.

Maar het vertrekpunt klopt al niet. Pa­tiënten zijn geen verkapte lijfeigenen van dokters, dat zijn ze nooit geweest ook. Patiënten zijn ook geen klanten die iets bij dokters willen kopen. Ze zijn geen baas, maar ook geen knecht. Er is iets anders aan de hand, gezondheidszorg heeft een eigen logica.

Toen ik filosofie en geneeskunde studeerde, rende ik op en neer tussen twee verschillende werelden. De dominante filosofie schuift een mensbeeld naar voren waarin het een morele triomf is om keuzen te maken – je leven inrichten naar je eigen keuze is het toppunt van ware menselijkheid....