Tijd van leven

Waar blijft jouw tijd?

‘Ik heb weinig tijd om niets te doen. Ik heb een baan aan de Vrije Universiteit die me veertig uur per week kost. Ik doe onderzoek naar de ontwikkeling van een grote groep autistische kinderen tussen de zes en achttien jaar. Over twee jaar hoop ik daarop te promoveren. Met weemoed denk ik terug aan de tijd tussen mijn afstuderen en dit onderzoek. Ik was toen poetsvrouw bij bejaarden en mensen met een fysieke handicap. Sommigen vertelden me hun levensverhaal, je maakt iemands ellende mee en merkt hoe verschillend de reacties daarop zijn. Op zondag had ik tijd om in het park te zitten, naar mensen te kijken en na te denken. Zo deed ik stof op voor nieuwe verhalen. Ik hoef niet per se naar de andere kant van de wereld om iets interessants tegen te komen. In die periode heb ik het begin van mijn roman geschreven.’

Hoe vaak let je op de tijd?

‘Op de middelbare school was het bijna een tic van me om voortdurend op mijn horloge te kijken. Dat is nu...