Waarom lijken de problemen van andere mensen vaak zo onvoorstelbaar kinderachtig? Nee, laat ik het vriendelijker formuleren. Waarom zijn de dilemma’s die derden je voorleggen in een handomdraai opgelost, en wel door jou?

Kijk, zeg je, dit is de kwestie, je kunt zus doen en zo, en dat heeft dan die en die consequenties. Kies wat je wilt, en de zaak is uit de wereld. Klaar.
Het heerlijke aan andermans zorgen is dat ze inderdaad niet de jouwe zijn; ineens kost het geen moeite abstract te denken en grote lijnen uit te zetten, want met dat geklungel op de millimeter schiet niemand iets op.

Gek genoeg concentreren je eigen problemen zich wel altijd op de vierkante millimeter, en verlies je in die mini-jungle van persoonlijke zorgen meteen het overzicht.

Het fenomeen doet zich niet alleen voor bij andere mensen, maar ook bij andere landen. Weet u nog hoe wij, West-Europeanen, keken naar the Troubles in Noord-Ierland? Meewarig. Die lui sloegen elkaar toch de hersens in omdat de een...