Waarom heet dit Berlijnse metrostation (nog) zo?

Ik fietste op een knarsende huurfiets naar Berlijn-Zehlendorf, ongeveer zestien kilometer van het adres waar ik logeerde, want daar ligt Onkel Tom’s Hütte, een sociale woningwijk gebouwd in de jaren ’20 en ’30. De wijk werd ontworpen door onder andere de modernistische architect Bruno Taut, om Duitse arbeiders van degelijke woningen te voorzien, met harmonieuze vormen, lucht en licht.

Die opzet lijkt goed gelukt – ik heb me zelden zo prettig gevoeld binnen de bebouwde kom. De Bauhaus-achtige huizen zijn geschilderd in zachte kleuren, van vanillegeel tot bruinachtig rood en van hemelsblauw tot golftruigroen (Adolf Hitler, die niet bepaald fan was van modernistische architectuur, noemde het spottend de ‘Papegaaiennederzetting’). Daardoor lijken de gevels bijna licht te geven, slechts onderbroken door de schommelende schaduw van hoge naaldbomen.

Tussen de huizen door lopen nauwe, groenovergroeide steegjes, waar je...