Waarom we dit jaar wéér massaal mallotige truien aanschaffen.

Op dit moment draag ik een donkerblauwe trui met een sneeuwvlokjespatroon, op de voorkant een rendierkop met een glimmende rode neus en een tong die wat suffig uit de bek hangt. De trui is honderd procent acryl, maar toch voelt het alsof ‘ie kriebelt- zo goed lijkt het op een zelfgebreid gedrocht. Ik heb ‘m gekregen van iemand die minstens vijf van dit soort expres onogelijke truien had liggen, ‘want op iedere kerstborrel moet je tegenwoordig zo’n lelijke kersttrui aan’.

De kerstdagen worden elk jaar minder koud, maar ons enthousiasme voor opzichtige warme truien neemt alleen maar toe. Het begon aan het begin van deze eeuw als ironische modetrend, net als de overgestyleerde krulsnor, het waterschoentje en t-shirts met huilende wolven voor een reusachtige maan. Inmiddels is de ironie is vervlogen, maar de lelijke kersttrui is gebleven. Sterker nog, het aanbod was nog nooit zo groot en nog nooit zo uitgebreid....