Dubbelinterview / Psychiater tot het bittere einde

Riet (66) was ernstig depressief – en niet voor het eerst. In het verleden had ze tijdens haar depressies nog hoop kunnen putten uit een paar goede momenten, maar deze depressie duurde al een jaar en alle dagen waren even grijs en angstig geweest. Vijf jaar geleden was ze weduwe geworden, kinderen had ze niet. En omdat ze zo lang opgenomen was geweest, had ze haar huurhuis opgezegd. Riet had niks meer om voor te leven, vond ze. Ze was van plan voor de trein te springen. In januari 2007 sprak ze haar psychiater Cornelis van Houwelingen aan en vroeg om hulp: kon hij haar geen spuitje geven om haar leven te beëindigen? Van Houwelingen kwam daarmee voor een lastig dilemma te staan: moest hij op haar vraag ingaan of deze negeren, met als mogelijk gevolg een gruwelijke zelfmoord? Hij was er snel uit: ‘Ik vond het mijn plicht als behandelaar om haar wens om niet te leven te bespreken en niet voor het probleem weg te lopen. Dat zou...