Sport
Het gebeurt niet vaak dat je liefde voor een team plotseling omslaat in afkeer, maar Arsenal slaagde er het afgelopen weekend in, en op een bijzondere manier.
Het lag niet puur aan de boosheid van Arsenalspeler Abou Diaby na de felle tackle van Joey Barton. Zijn boosheid was te begrijpen: Barton van Newcastle United had hem de bal zodanig afgepakt dat er ongelukken hadden kunnen gebeuren. Maar het onheil bleef uit en het theatrale misbaar, de absurde verhevenheid van Diaby werkte ronduit afstotend. Na hun botsing kwamen beide spelers overeind; de 1 meter 91 lange Diaby iets eerder dan de wat kleinere Barton, en met zijn linkerhand pakte Diaby zijn opponent &#8211; die de andere kant opkrabbelde &#8211; bij de arm zodat hij hem met zijn rechterhand in de nek kon knijpen en omlaag duwen. Slachtoffer Barton ging ter aarde en de arm die zojuist nog een nek had vastgehouden ging verontwaardigd ten hemel. Daarmee maakte Diaby zijn afschuw over de tackle voor alle eenenvijftigduizend toeschouwers goed zichtbaar, zoals een schoolmeester een brutale leerling tot de orde roept waar iedereen bij is. Ventje moest ophouden met klieren.
Het was een klassiek staaltje zelfoverschatting, en in geen sport slaat dat zo snel in z&#8217;n nadeel om als in voetbal. Het incident gebeurde vlak na rust en bij een 4-0 voorsprong voor Arsenal. Na twee minuten spelen had de hemelse tiktak-machine uit Londen al een 2-0 voorsprong genomen en na vijfentwintig minuten had het al 4-0 gestaan, mede door twee goals van Robin van Persie. Drie kwartier was de defensie van Newcastle een houten speeltje geweest in de soepele handen van Arsenal. Dat doet iets met voetballers, zeker als ze wekelijks worden bezongen als de redders van de Engelse voetbalcultuur, nog meer als de zeker schijnende overwinning hun elftal praktisch op gelijke hoogte zou brengen met lijstaanvoerder Manchester United.
Verder is het van belang te weten dat Abou Diaby, een Fransman uit Ivoriaan-se ouders, bezig was zich te ontwikkelen tot de opvolger van Patrick Vieira, een Fransman met Senegalese wortels. Sinds het vertrek van Vieira in 2005 heeft topclub Arsenal geen prijzen meer gewonnen, ondanks het vaak zinnenprikkelende aanvalsspel. Zonder de grote zwarte man op het middenveld was Arsenal op beslissende momenten te kwetsbaar. Maar nu was er Diaby, de nieuwe grote zwarte man, de grondvester van nieuwe successen met stevige ingrepen en een meer dan mannelijke uitstraling. Eindelijk deed Arsenal dit seizoen weer mee in de strijd om het landskampioenschap. De arrogantie van Diaby werd ook gevoed door de 4-0 overwinning van Arsenal in Newcastle, drie maanden eerder. Newcastle met 4-0 oprollen leek een nieuwe wetmatigheid. Bovendien is de man die hem naar het kookpunt bracht, Joey Barton, een voetballende tokkie met een strafblad &#8211; zowel voetbalrechters als gewone rechters kennen zijn naam.
Diaby werd dus geprovoceerd, hij reageerde als een dorpsonderwijzer en kreeg de rode kaart. Gevolg: tien zelfingenomen Londenaren werden onder de voet gelopen door elf monsters die bloed roken. Geweldig om te zien. Drijvend op golven van testosteron lukte nu alles bij Newcastle, dat het unieke en verbijsterende 4-4 gelijkspel vierde als een zege. Wat het moreel gezien ook was.
De wedstrijd was gekanteld dankzij Diaby en dat was de les op deze gedenkwaardige zaterdagmiddag: zelfs een speler in een potentieel briljante ploeg moet niet denken dat hij God is. Denkt hij het toch, dan wordt hoon zijn deel, en daarna, als het tegenzit, de ondergang.

Auke Kok

Gerelateerd