22-03-2008

Sommige mensen gaan naar het strand of maken een wandeling door het bos om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur van het leven. Ik ga naar grote steden om tot mezelf te komen.

Ik was vorige week een paar dagen in Parijs. Ik had geen plannen. Maar toen ik na het ontbijt de kaart van Parijs openvouwde zochten mijn ogen naar het huis van Eleonore, een jeugdliefde. Waar woonde ze ook alweer precies, hoe zou het met haar zijn? Wandelend door Parijs speelde ik steeds met de gedachte dat ik tegen haar aan zou botsen. Dat we even beduusd waren maar dan weer verder zouden gaan waar we bijna dertig jaar geleden opgehouden waren. In mijn gedachte was ze nog steeds een meisje en niet de volwassen vrouw die ze moest zijn. Ik vroeg me af of ik haar überhaupt wel zou herkennen.

Op de kaart zocht ik het metrostation waar ik toen altijd uitstapte. Ik las namen van de metrohaltes die bekend voorkwamen: St. Fargeau, Gambetta, Pelleport. Sommige namen las ik hardop in de hoop dat dit een...