Het literaire oeuvre van de Deense auteur Peter Høeg is verleidingskunst. Door de lichte raadselachtigheid van zijn onderwerpen en personages, zijn losjes gepresenteerde belezenheid, zijn subtiele gevoel voor stijl, de vaart en humor ook, weet hij de lezer moeiteloos aan zich te binden en mee te voeren. Ook zijn nieuwe roman De stilte en het meisje heeft onmiskenbaar een bedwelmende werking. Uit het niets tovert Høeg een universum dat, weliswaar met losse pennenstreken opgezet, 455 bladzijden lang hoogst aanwezig is in het hoofd van de lezer. Dat universum is opgebouwd uit allerlei ogenschijnlijk onsamenhangende werelden. Poker en Bach, seismografische kennis en mystiek, Kierkegaard en clowns, de schrijver verbindt die elegant, als ware het schrijverschap een circusact dat voor korte tijd de illusie van samenhang weet te creëren. Maar wat als de bedwelming verdwijnt, als de roes vervliegt, als het universum tot de laatste grenzen is verkend? Wat rest er behalve het gevoel te...