Beschouwing / De stad beleven als een game

De stad is een lastig begrip. Het woord laat zich makkelijk in de mond nemen, maar eigenlijk staat het nergens meer voor. Want de stad, zo moeten we maar eens erkennen, bestaat niet meer.

Ooit was de stad een fysiek gegeven en als zodanig identificeerbaar. De stad was de plaats waar de stedelijke gemeenschap gestalte kreeg en stond tegenover het platteland en het dorp. Maar de stad is niet langer die opeenhoping van straten en gebouwen, die verdichting van klinkers, baksteen en beton, de stad heeft geen grenzen meer en laat zich niet identificeren, alles is uiteengeslagen en verstedelijkt. De mensen trekken zich niets meer aan van wat voor fysieke afgrenzing dan ook en vormen vliesdunne, vluchtige gemeenschappen in een virtuele omgeving, via telefoon en televisie, op internet en in games. Ook het dorp is verdwenen; het leidt alleen nog een stuiprekkend bestaan in de ‘virtuele wereld’ van de literatuur, in romans met een nostalgische...