Non-fictie / Marten Toonder, de biografie

In zijn inleiding ‘Van autobiografie naar biografie’ speelt biograaf Wim Hazeu, om het in de woorden van Marten Toonder te zeggen, een ragfijn spel. Hij beschrijft eerst hoe hij in zijn werkkamer zit, het materiaal is verzameld en geordend en het schrijven kan beginnen. Juist dan weerklinkt ‘in het holst van de nacht’ opeens onbestemd lawaai. De boosdoener blijkt een doucheradio, tot zijn verbazing. ‘Dat ding heeft het nooit gedaan, en nu opeens wel.’ Een teken.

Is het weer zover, denkt de verontruste lezer. Marten Toonder (1912-2005) geloofde in een andere, supranormale wereld, waar de natuur sterker is dan de mens en ‘het kleine volkje’ resideert. Oftewel: kabouters. Die hang trok een bepaald soort bewonderaars, die in wazig exegetenproza hun spirituele verwant omvaamden. Tot nu toe was de degelijke Hazeu in zijn eerdere biografica nog niet ten prooi gevallen aan mimicry, maar de stijl en verbeelding van Toonder zijn even...