Wat waren de Nederlandse sympathisanten van de naar Amerika uitgeweken Turkse prediker Fethullah Gülen trots toen ze twee jaar geleden besloten dat hun wat mysterieuze broederschap naar meer openheid en transparantie moest gaan streven. Ze waren het zat dat de AIVD, de Universiteit Utrecht en de Vrije Universiteit in Amsterdam het ene na het andere onderzoek instelden naar de vraag wat ze in hun schild voerden. Meestal had zo’n onderzoek als uitkomst dat de Gülenisten met hun wijdverbreide netwerk van scholen, studentenflats, huiswerkinstituten, theekransjes en sportlokalen de integratie niet hinderden maar juist bevorderden. Maar altijd werd daarbij de kanttekening geplaatst dat de beweging zo’n gesloten karakter had. Dus kreeg Hizmet (Turks voor dienstbaarheid) een eigen website, met foto’s van de landelijke voormannen en -vrouwen erop. Ook kwam er een Facebookpagina waarop de doelstellingen van de beweging werden uitgelegd: ‘Tegen onwetendheid, armoede en verdeeldheid. Voor onderwijs, liefdadigheid en dialoog.’ Er werd een Hizmet-overleg in het leven geroepen dat zich boog over dringende zaken als radicalisering onder moslimjongeren en groeiende polarisatie in de Nederlandse samenleving. Het overleg moest met voorstellen komen om ‘deze spanningen te verminderen’.
Allemansvijand of niet: ‘Iedereen mag weten dat ik me door Gülen laat inspireren’
Mehmet Cerit, hoofdredacteur van Zaman Vandaag, maakt zich zorgen. Turks-Nederlandse Gülen-aanhangers worden veracht en bedreigd, terwijl de Hizmetbeweging hier modern en vredelievend is. ‘We leven in een andere wereld dan die van de gemiddelde moskeeganger.’