Zelfs van Cadel Evans, de onbeminde winnaar van de Tour, valt te houden. Als je je best doet.

Foto: Denis Balibouse/ ReutersFoto: Denis Balibouse/ Reuters

Over een winnaar van de Tour de France moet je niet zeuren. Zelfs als de persoon je niet aanspreekt, zit er niets anders op dan het accent te leggen op het positieve. Bijzonder lastig kan dat nooit zijn – wie de zwaarste wielerronde op aarde als snelste aflegt, moet wel over onderscheidende trekken beschikken. Dus zeggen we van Cadel Evans dat het toch maar knap was om er altijd bij te zijn. Drie weken zonder verslapping, ik geef het je te doen.

Veelzijdige doorzetters als Evans kom je zelden tegen. Alberto Contador viel (meer dan eens), Andy Schleck bleek ondanks zijn praatjes nog steeds geen geweldige tijdrit te kunnen rijden, en Thomas Voeckler, nou ja, hem ontbrak domweg het talent om nog langer de gele trui te mogen dragen dan hij nu al tot zijn eigen verbazing had gedaan. Dus bleef Cadel Evans over, de nederige, introverte, zelfs nogal saaie...