Het is één van de twijfelachtige voorrechten der filmwereld, dat nergens elders het betrekkelijke van alle glorie zó pijnlijk wordt gedemonstreerd. Reputaties schieten uit de grond als paddenstoelen, om met schier nog groter snelheid ten onder te gaan Garbo, Stroheim, Fritz Lang, King Vidor, zij allen hebben binnen het tijdsbestek van enige tientallen jaren de curve afgelegd, die van volmaakte onbekendheid via het toppunt van roem naar totale vergetelheid leidde. Wij wisten het reeds lang en het verbaast ons dan ook nauwelijks meer te horen, dat Die of Die — eens een beroemdheid van de eerste rang — „zowaar nog lééft”!

Één ding lijkt wel zeker: met de oude tekenfilm van Walt Disney c.s. is het gedaan!

Het scheen echter lange tijd of één categorie aan dit kometen-noodlot zou ontsnappen. De tekenfilm met haar grenzeloze populariteit, haar onbeperkte mogelijkheden en haar volmaakte techniek was — zo meenden wij — voor altijd veiliggesteld. En menige levende acteur...