31-12-2008
Door Ali Smith
Vertaling: Rien Verhoef

Little donkey, little donkey, on the dusty road, zingt Bea. Ze heeft haar ene arm om mijn schouders en haar andere om die van de violiste geslagen, en heeft op beide knieën schrijlings een van onze jongens alsof ze elk op hun eigen kleine koetspaard zitten. Dat ken je vast wel, zegt ze. Ze stoot de violiste aan. Ze zingt nog een regel, over een heavy load. Er gaat niets boven een kerstliedje met Kerstmis, geloof mij nou maar, zegt ze. Hoe zouden we anders immers weten waar we zijn, als het jaar zo snel omgaat?

Mevrouw Cobb geeft me een knipoog. Zo gepiept, hè Bloes? Dat krijg je als je zo oud wordt als wij. Net of het jaar maar, zeg, éénendertig weken in plaats van de volle tweeënvijftig had. Dat noem ik nog eens een economische recessie.

Danny Boy! roept de oude mevrouw Cole naar de violiste. Dancing With My Shadow! Red Sails in the Sunset! In haar ogen komt een verre blik en daar zingt ze al: Red Sails in the Sunset, Way out...