08-11-2008
Door Ali Smith
Vertaling Rien Verhoef

De drie oude vrouwen sjokten de weg af naar hun werk.
Twee van hen waren echt oud en een van hen leerling-oud, alsof oud een kwestie is van kennis en zij nog iets te groen was, per saldo nog wat te gepolijst was, alsof de spieren van haar lichaam nog iets te meegaand waren.

Ze liet zich net wat te gemakkelijk wijsheden ontvallen. Let op mijn woorden, zei ze. Minder banen. Minder lonen. Wij worden wegbezuinigd, we gaan eruit. Straks komen we bij het grote huis en zeggen ze: waar is die jonge die meestal bij jullie is, die in een halve dag en voor het halve geld het werk van drie ouwe wijven kan doen? Dat gaan ze zeggen. We krijgen zware tijden, meiden.

Minder lanen, minder bonen, minder gaan en minder komen, zei de oude mevrouw Coleman. Ze slofte verder; ze leek op een boom in de herfst, alsof er terwijl ze zich voortbewoog schilfers van haar afschilferden, als gele blaadjes op het pad onder haar eigen voeten. Mevrouw Cobb lachte...