01-11-2008
Door Marijn van der Jagt

Rollen van louche randfiguren, zoals nu in de film Vox Populi, speelt hij altijd met opmerkelijke geloofwaardigheid. Maar Ton Kas maakt ook intelligent, weerbarstig antitheater. ‘Openlijk gemakzuchtig zijn, daaruit bestaat mijn nieuwe persoonlijke lol.’

Ton Kas in Vox PopuliTon Kas in Vox Populi

Toen Ton Kas onlangs een Gouden Kalf won voor zijn rol in Eddy Terstalls nieuwe film Vox Populi, dacht hij er net over om er maar eens mee op te houden. Werk zat als filmacteur, daar niet van, maar hij werd steeds voor dezelfde soort rolletjes gevraagd. Een foute politieman. Een cynische stamgast in een café. Een gemene rover in een kinderfilm. Het zijn rollen waar zijn voorkomen blijkbaar om vraagt. Met zijn kale kop en zijn uitgestreken gezicht met priemende ogen valt Ton Kas in de categorie ‘louche randfiguur’: ‘Je bent door de castingbureaus al snel ingedeeld. Voor je het weet, word je om de haverklap gevraagd om nog eens dunnetjes over te doen wat ze de vorige...