Dat iedereen tegenwoordig een foodcritic is door apps als TripAdvisor, komt het horecapersoneel zelf meestal niet ten goede. Dan is het, vindt Amarens Eggeraat, soms heerlijk om ergens te zijn waar het ze geen lor kan schelen of je het naar je zin hebt.

In de kerstvakantie ging ik naar Au Lapin Agile, een oud cabaret op de heuvel van Montmartre, schilderachtig gelegen aan de voet van een stadswijngaard. Vroeger werd het bezocht door onder andere Picasso en Apollinaire, tegenwoordig kun je er elke avond voor achtentwintig euro naar binnen om naar Franse liedjes te luisteren.

Zo’n show duurt vier uur, tot lang nadat de laatste metro is vertrokken, en wordt op geen enkel moment onderbroken om het publiek de gelegenheid te geven naar de wc te gaan of om een tweede, peperduur glaasje huisgemaakte kersenwijn te bestellen. De spreekstalmeester, een bejaarde man in een met goud bestikt gilet, blijft het ene na het andere eeuwenoude dranklied aankondigen, ook al zuigen zijn...