Den Haag

vijf jaar geleden bracht PvdA-denktank de Wiardi Beckman Stichting (WBS) het boek ­Lokale politiek als ­laboratorium uit. In de voetsporen van Wibaut en Drees, luidde de ondertitel. Met de landelijke PvdA, die in het weinig populaire vierde kabinet-Balkenende zat, ging het electoraal niet goed. Als er nog hoop was op een sociaal-democratische renaissance, moest die in de gemeenten worden gezocht.

Al vóór de Tweede Wereldoorlog ­waren de grote steden de bakermat geweest van het ‘wethouderssocialisme’. In Amsterdam bouwde Floor Wibaut betaalbare huizen voor de arbeiders. Monne de Miranda zorgde voor gemeentelijke keukens, was­inrichtingen en zwembaden. In Den Haag maakte wethouder Willem Drees zich sterk voor armen, zieken, bejaarden en werklozen. In zulke ­gemeenten had de rode haan voor het eerst victorie gekraaid. Pas later gingen SDAP en PvdA aan het landsbestuur deelnemen.

Aan het begin van onze eeuw was een nieuwe generatie linkse wethouders opgestaan,...