Hij doet zelf open, met een onverwachte vanzelfsprekendheid. Onder de namen op zijn voordeur is nog altijd die van zijn zoon, en inderdaad, het is ook nog altijd diens huis: in de gangen hangen foto’s die het leven van de zoon documenteren, en onvermijdelijk het leven van de vader: signerend, prijzen in ontvangst nemend, schrijvend. Vanmorgen ben ik langs het kruispunt gefietst waar zoon Tonio in 2010 dodelijk verongelukte: de hoek Stadhouders­kade-Hobbemastraat, Amsterdam-Centrum. Er zijn geen tekenen die aan het ongeluk van destijds herinneren, er is alleen het requiem dat zijn vader heeft geschreven. Het requiem dat A.F.Th. van der Heijden het grootste succes uit zijn carrière bracht: bijna tweehonderdduizend verkochte exemplaren, en zowel de Libris Literatuur Prijs als de NS Publieksprijs. Het is zijn persoonlijkste geschiedenis, die als roman zo veel lezers heeft geraakt dat hij nog altijd dagelijks post krijgt, fanmail, steunbetuigingen. Uiteindelijk is dat misschien wat...