O, niet alwéér een boek over sushi. Je moet van goeden huize komen om aan de sushiliteratuur nog iets van betekenis toe te voegen.

Op een vreemde manier lukt 500 sushi dat uiteindelijk wel. Niet omdat de culturele achtergrond van sushi maken en eten treffend wordt belicht; de informatie daarover blijft oppervlakkig. Niet omdat de techniek van het sushi maken zo helder wordt uitgelegd; er zijn boeken waarin dat duidelijker, uitvoeriger en beter geïllustreerd gebeurt. Niet omdat het zo fraai is verwoord; het taalgebruik ontbeert de elegantie die sushi eigen is. Ook wisten we al dat sushi, zoals dit boek opnieuw bewijst, fotogeniek zijn.

Nee, het vernieuwende van 500 sushi schuilt in een verruiming van het sushibegrip. Met fusionrolletjes, waarin Oost en West elkaar ontmoeten, worden bijvoorbeeld de grenzen opgezocht. En soms overschreden: zo treffen we sushi met ham en gruyère aan en sushi met geitenkaas en gedroogde tomaat. De glorie van de Japanse keuken ruïneus verrijkt met...