De organisatie van de Nacht voor de Theologie had mij gevraagd een lied te schrijven en te zingen ter opluistering van het programma. Dat werd het onderstaande, Wat de toekomst brengen moge. De tekst is een parafrase op deze oorspronkelijke versie van Jacqueline van de Waals, geschreven in april 1922 vlak voor haar dood:

Wat de toekomst brenge moge
Mij geleidt des Heeren hand
moedig sla ik dus de oogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand’len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe...