Het gesprek van vandaag volgens de redactie: teleurstellingen over de toekomst en een boksende premier.

Is het eigenlijk niet ironisch? Eindelijk leven we in de toekomst. Eindelijk hebben we, net als tijdreiziger Marty McFly in de film Back to the Future II uit 1989, de heilige datum 21 oktober 2015 bereikt. Maar nu we er zijn, overheerst toch vooral teleurstelling. Kunnen we nog terug, juist verder, of in elk geval: weg?

Even vooruit, bijvoorbeeld, om met een gerust hart te kunnen zeggen: het kwam wel goed, toen in 2015. Of om in 2045 juist te constateren dat het allemaal nog véél erger kan. Snel terug en genieten maar, van die vreedzame jaren ’10.

Vandaag overheerst in elk geval de nostalgie naar de toekomst van dat naïeve 1985, toen men nog kon dagdromen over hoverboards, zelf-strikkende schoenen en vliegende auto’s. Vooral over spullen inderdaad, want aan filosofisch-morele voorspellingen over de staat van de wereld in 2015 waagden ze zich in de films niet. Misschien...