<div class="wpg-element paragraph">
Het nieuwe jaar is alweer twee weken oud. Op de valreep toch nog even de Haagse Streken top-5 van politieke modewoorden van 2009. Daar komt-ie:
5: Escaleren – Vroeger betekende escaleren: ‘uit de hand lopen’. Maar in Den Haag betekent het sinds kort: ‘naar een volgend plan tillen’. De AOW naar 67? De vakbonden escaleren hun protest. Kilometerbeprijzing? De VVD escaleert het maatschappelijk verzet. Ongetwijfeld zal het woord op ministeries en in de Treveszaal ook stevig over tafel zijn gegaan: ‘Wat? Houdt Piet Hein toch gewoon vast aan zijn aanvankelijke plan? Tijd om te escaleren!’ 
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
Gelukkig werd er het afgelopen jaar ook nog gewoon geëscaleerd in de traditionele zin des woords. Bij de onderhandelingen over het crisisakkoord bijvoorbeeld. Of tijdens het coalitiegedoe over de JSF.
4: Boekestijntje – Het loslippige Kamerlid Arend-Jan Boekestijn (VVD) moest weg uit de Tweede Kamer toen hij de politieke doodzonde nummer één beging: hij klapte uit paleis Noordeinde. Maar in zijn drie jaar aan het Binnenhof verrijkte hij de Nederlandse taal wel met een uitdrukking. ‘Een Boekestijntje doen’ is synoniem geworden met ‘een verbale zeperd begaan’: over de eigen partijleider (‘Mark Rutte heeft totaal geen ideeën’), dan wel &#8211; per Twitter &#8211; over etnische minderheden (‘Ja, ik zie wel eens een spleetoog over het hoofd, het zijn er zoveel!’). En over Hare Majesteit dus.
3: Maatwerk – Ambtenaren, managers en consultants hebben het al langer over ‘maatwerk’. Maar in 2009 brak het woord ook definitief door bij de politieke elite. Bedoeld wordt iets in de trant van: als politicus wil ik geen one size fits all-oplossingen, dus stel ik voor dat we alles zoveel mogelijk van geval tot geval bekijken. ‘Maatwerk’ is voor politici een lekkere term, omdat iedereen het er per definitie mee eens is. Wie in op het Binnenhof zegt nou: ‘Jongens, we gaan dit pakket maatregelen aan iedere burger op precies dezelfde manier opleggen, ongeacht de omstandigheden’? 
2: Inhoud – Je hoorde het afgelopen jaar steeds vaker: ‘Hij/zij is echt een man/vrouw van de inhoud’. Bedoeld wordt: deze politicus doet niet aan vuile spelletjes en laat zich niet meeslepen door de waan van de dag, maar concentreert zich uitsluitend op dat waar het in de politiek écht om gaat: de issues. Behalve dat deze uitdrukking een valse tegenstelling suggereert (politiek gáát helemaal niet alleen om de inhoud, het spel is minstens zo belangrijk), wordt ie ook opvallend vaak gebruikt voor politici die niet helemaal lekker uit de verf komen. Zo hoor ik vanuit het CDA regelmatig: ‘Pieter van Geel is écht een man van de inhoud.’ (Overigens begeef ik me hier op glad ijs, aangezien mijn eigen weekblad het woord ‘inhoud’ tot slogan verheven heeft.) 
1: Uitrollen – Hét politieke modewoord van 2009. Alles werd in 2009 &#8216;uitgerold&#8217;: de politieke agenda, hervormingsplannen, de organisatie van een nieuwe politieke partij, maar vooral: heel veel beleid. Om de haverklap namen bewindslieden het woord in de mond. Toen premier Balkenende tijdens zijn rampzalig verlopen Algemene Beschouwingen voor het eerst in zes jaar weer eens gesouffleerd moest worden door minister Donner, kwam er met horten en stoten de volgende zin uit: ‘Dat beleid&#8230; zal&#8230; de komende maanden&#8230; worden&#8230; uitgerold.’ Kon ie dat nou niet zelf bedenken?
</div>

Thijs Niemantsverdriet

Gerelateerd