25-12-2008
Door Jeroen Vullings

Hét genre is momenteel de what IF-vertelling, de speculatieve geschiedenisroman. Dit jaar: Hans Münstermanns Land zonder Sarah, waarin Pim Fortuyn na de mislukte moordaanslag premier werd, en Christian Krachts Ich werde hier sein im Sonnenschein und im Schatten: de Sovjetrepubliek Zwitserland in oorlog met nazi-Duitsland. Het vertrouwde verleden anders voorstellen biedt direct een sterke openingszet, die fictie gelijk de adem van non-fictie verleent, waardoor we verder móéten lezen: dit is ónze wereld. Een literair vruchtbaar alternatief voor die andere, vaker beproefde manier om meteen literaire urgentie te bewerkstelligen: het benutten van autobiografisch materiaal. Ook what if is uit het leven gegrepen: elk besluit, elke minieme stap in een lang mensenleven – je kalverliefde dumpen – schept een wending, waardoor andere mogelijkheden voorgoed verloren gaan. Gelukkig kunnen we via de literatuur die ongeleefde,...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.