Dansen, dansen, dansen

09-08-2008
Door Hiske Dibbets

Bij het opruimen van mijn huis vind ik een vergeeld manuscript in de kast. Dit zijn de eerste zinnen: ‘De lange warme zomer. De zomer dat we uit ons dak gingen. We schroefden moeiteloos onze hoofden eraf, stapten eruit en raakten letterlijk buiten onszelf. De zomer dat we dansten op benen van gelatine, terwijl ons verstand omhoog kringelde als de blauwe rook op een pakje Gitanes.’

Ik moet dit geschreven hebben toen ik eenentwintig was. Een deel van het verhaal gaat over de opkomst van de Nederlandse housescene. Ik lees over undergroundfeesten en figuren die opdoemen uit kunstmatige rook. Schimmen met piratendoekjes om hun hoofd en fluitjes tussen hun lippen. Ze zwaaien met zaklampen in de schemer en bewegen hun vingers voor hun ogen om een stroboscopisch effect te krijgen. Nu doet het onnozel aan, maar indertijd vond ik het geweldig.

Deze zomer bestaat house twintig jaar. Dat zal gevierd worden met feesten door het hele...