Vorige week had Jack de Vries, staatssecretaris van Defensie, voor het eerst sinds zijn benoeming géén brede grijns op het gezicht. Hij stond in de Tweede Kamer, die collectief boos was over de benoeming van Ali Eddaoudi tot imam bij de krijgsmacht – een zaak die aan het rollen kwam door een onthulling in Vrij Nederland.

Het verbaasde me om De Vries ineens zo in de penarie te zien zitten. Jack staat bekend als een begaafde strateeg. Dat was hij in zijn tijd als spindoctor van premier Balkenende, en dat is hij ook als bewindspersoon. Dat bleek afgelopen februari, toen mijn collega Thijs Broer en ik hem interviewden voor Vrij Nederland. ‘In mijn werk,’ zei De Vries tegen ons, ‘hanteer ik de een-nul-een regel. Als een kwestie op teletekst 101 staat, is het belangrijk. Als iets in het nieuws is, maar nog geen ‘101’, dan betekent dat: het loopt wel los.’

Waarom heeft Jack de Vries niet zien aankomen dat de benoeming van Eddaoudi een geheid ‘een-nul-eentje’ zou...