Is schrijven een vitaal beroep zoals dokter, verpleger of IC-assistente? Het onmiddellijk opduikende antwoord is natuurlijk ‘nee.’ Waar levens gered moeten worden verdwijnt elke andere urgentie. Eerst leven, dan werken.

Maar de vraag stellen in de buurt van echte vitale beroepen is al bijzonder, alsof er toch iets vitaals aan schrijven kleeft. Er is een theorie die zegt dat wanneer de meeste mensen in de wereld gelukkig zouden zijn er geen literatuur meer geschreven zou worden. Niet meer nodig.

Maar we weten dat het met de gelukkigheid van de mensen wel mee valt, vandaar dat het maar goed is dat er literatuur is. Om met dat ongeluk om te kunnen gaan moet er iets zijn dat het minder zwaar, minder ernstig maakt. Het moet iets zijn dat recht doet aan de ernst, maar door de kunstzinnigheid toch licht wordt. Door je af te leiden met een verhaal kom je met een omweg bij jezelf uit. In penibele omstandigheden grijpen mensen naar een boek als ze de kans krijgen. Er wordt dan een vitaal...