Een steile trap leidt naar een etage in een negentiende-eeuwse stadswoning aan de rand van de Amsterdamse Jordaan. Boven wacht Madeleijn van den Nieuwenhuizen. Als ze niet in New York is, woont ze hier, bij Daan Heerma van Voss.

Het is een paar dagen nadat het Amerikaanse Hooggerechtshof het nationale recht op abortus terugdraaide. Precies die week publiceerde Van den Nieuwenhuizen een essay bij uitgeverij Atlas Contact over de vaak oppervlakkige voor- en tegenargumenten rondom abortus. In haar boek Leven en laten leven analyseert ze wat zelfbeschikking precies betekent, en wat ‘recht op leven’.

Hoewel ze het vonnis zag aankomen en het ‘al wel langer een angstig gesprek was in progressievere kringen in New York’ ontstond er een acuut gevoel van rouw, zegt ze. Ze vergelijkt het met de schok die je voelt als iemand van wie je weet dat hij ziek is, toch ineens overlijdt.

‘Je was de hele vrijdag emotioneel,’ zegt Daan, terwijl hij thee neerzet. Zelf publiceerde hij een week...