Geen beslissing gaf hem meer gedonder dan zijn verzoek aan de conservatieve filosoof Roger Scruton om in de jaren tachtig een wekelijkse column te schrijven voor The Times, schreef hoofdredacteur Peter Stothard in 1998. Scrutons column was op zaterdag nog niet verschenen of de ingezonden brieven met de aansporing ‘dump the mad doctor’ liepen al binnen. Iedereen kon zijn bloed wel drinken, niet alleen links, ook rechts. Scruton maakte het dan ook bont. Zoals orthodoxe katholieken roomser dan de paus konden zijn, zo was Scruton meer Thatcher dan Thatcher.

Scruton belichaamde in zijn eentje de hele conservatieve catechismus en schreef er een nieuwe versie van met De betekenis van het conservatisme. Maar veel nieuws staat er niet in. Geheel in de geest van het conservatisme bouwt Scruton voort op wat al geconserveerd was: hij is tegen het liberalisme want de mens is veel minder vrij dan de liberalen denken. De mens wordt gedetermineerd door waar hij woont, door zijn afkomst, door...