‘De PvdA krijgt altijd van alles de schuld, zelfs als het regent,’ hoorde ik Wouter Bos ooit zeggen, in de lang vervlogen jaren dat de partij nog 33 zetels had. De toenmalige leider van de PvdA moest er zelf bij grinniken. Zijn verklaring: een partij die de neiging heeft het leed der wereld op z’n schouders te nemen, wekt hoge verwachtingen en wordt daar hard op afgerekend. Zo werkt het al vele jaren ook binnen de PvdA: geen partij slaagt erin het zichzelf zo moeilijk te maken. Dat merkte ook Lodewijk Asscher, die zich in januari 2021 gedwongen zag als partijleider terug te treden na een motie van wantrouwen van kritische partijleden vanwege zijn vermeende betrokkenheid bij de Toeslagenaffaire – terwijl hoofdverantwoordelijke Mark Rutte vrolijk doorregeerde.
En de afgelopen maanden maakten twee Kamerleden van de PvdA mee hoe ze door hun eigen fractiebestuur uit de boot werden geduwd omdat ze zich schuldig zouden hebben gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag. Eerst was de...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Als kennis draagt van een zogenaamde misstand en je doet daar niets mee om die zogenaamde misstand tegen te gaan, dan word je medeplichtig. Maar als je manipulatie gebruikt, word je dader.
Bedankt voor deze analyse. NRC mist het aan politieke instincten en Arib heeft haar hand overspeelt, zoals eerder Asscher. Met de lezing van Ton van Dijk is het me eindelijk duidelijk en is Arib okay!
Volgens mij puur jaloezie. Een knappe vrouw met power, dat mag niet. Wegpesten en dan snel haar plaats innemen.
Een werkelijk vreemd verhaal. Het enige dat je de PvdA aangaande Arib kunt verwijten is dat ze haar niet voor 2010 de deur uit hebben gezet. Arib = meer dan 15 jaar wangedrag. Lees het NRC
Valt bij de PvdA meer op, ja. Jammer dat je voorbijgaat aan de slappe rol van het presidium. En aan Arib zelf: zij dacht de baas te zijn over zowel Kamer (klopt) als griffie (klopt niet).