De veertien woontorens uit de middeleeuwen in de Italiaanse stad San Gimignano maken een exotische indruk in de door het Toscaanse heuvellandschap beheerste omgeving. Ze zijn van verre te zien. Ze behoorden aan de gerenommeerde families van een stad die lange tijd in trek was omdat de pelgrimsroute naar Rome er tot de vijftiende eeuw doorheen liep. Op het hoogtepunt van de vetes tussen de families die het in de stad voor het zeggen wilden hebben, waren er 72 torens. Ze drukten welstand en ambities uit en daarvoor werden kleine stadsoorlogen gevoerd. De steile, niet al te brede torens kun je niet verdenken van elegantie. Het zijn gestapelde stenen die een bepaalde hoogte moesten bereiken om de gewenste indruk te maken. Hier werden in de middeleeuwen de eerste fallische competities uitgevochten.
Literaire Kroniek: Wolkenkrabbers? Fallische competitie, zegt deze stadssocioloog
De liefhebbers van het moderne stadslandschap hebben aan de Amerikaanse Richard Sennett een geduchte tegenstander. De socioloog schreef met ‘Stadsleven’ een dik boek vol argumenten tegen de moderne metropool.