Ooms, tantes, oma’s, opa’s, buren, huishoudsters, kindermeisjes: alle mensen die niet direct tot een gezin behoren, maar er op enige afstand van staan, kunnen een heilzame invloed hebben op een kind waar ze zich een tijdje over moeten ontfermen. Dat kan zijn voor een vakantie, om uit te rusten, om ouders ruimte geven, voor een logeerpartij. Juist dat dichtbij familiale, maar toch gedistantieerde, schept een ruimte waarin een gevoel van vrijheid kan ontstaan voor kinderen. De oom, tante, oma of opa is maar betrekkelijk verantwoordelijk, staat er genoeg buiten om de last van het echte opvoeden niet te voelen. Het kind is weg van huis, afgesneden van dagelijkse gewoonten, in een nieuwe omgeving, en krijgt de gelegenheid om alles anders te doen. De wereld met andere ogen te zien.

In twee romans en een klein boek met herinneringen die het afgelopen jaar zijn verschenen komen zulke verhoudingen tussen kinderen en dichtbije vreemden voor: Adriaan van Dis’ Naar zachtheid en een warm...