In zijn jeugd was hij een rebel, zei Geert Wilders in het onsamenhangende boekje Veel gekker kan het niet worden. Niet een van linkse snit, ho ho. Dat zeggen de mensen soms wel, maar hij kan zich daar niets van herinneren. De jonge Geert was iemand die ‘op school of thuis weinig met gezag van doen had’, en dat zag je terug in zijn uiterlijk. ‘Ik droeg wel eens een leren jas die je zo rechtop kon zetten en ik heb zelfs een keer een leren broek gehad en lang haar. Ik hoop trouwens dat daar nooit een foto van opduikt.’

Geert? Jaháá, die ken ik wel. Maar nee, nee, daar werk ik niet aan mee. Goeiemiddag.

Ons leek het nou juist in het landsbelang dat dat wél zou gebeuren. En dus doken we in de archieven en togen we naar zijn geboortestad Venlo, op zoek naar oude buurt- of schoolgenoten die ons iets zouden kunnen vertellen over de jonge jaren van de ‘rebel’ die de vaderlandse politiek nu al ruim een decennium bij de ballen heeft. Dat viel niet mee. Dagenlang kregen we...