Een van de ‘grote openbaringen’ van mijn leven, schrijft Benjamin Moser, was het ontdekken van de Nederlandse schilderkunst van de zeventiende eeuw in de Nederlandse musea: ‘zaal na zaal, vleugel na vleugel.’ Wanneer hij een museum had bezocht was het alsof hij goed geslapen had of een stuk hard had gelopen: hij was ‘kalmer, gelukkiger en beter gefocust’. Maar het belangrijkste was dat hij daardoor de indruk had ‘dat hier iets te vinden was wat ik moest weten.’
Carel Peeters' Literaire Kroniek
Literaire Kroniek: Wat Benjamin Moser van de Hollandse meesters móest weten
Terwijl Benjamin Moser zo’n tien jaar werkte aan de biografie van Susan Sontag (waarvoor hij de Pulitzerprijs kreeg) was hij ondertussen twintig jaar bezig met het verzamelen van kennis en inzicht over de Hollandse schilders van de zeventiende eeuw. Dat wierp zijn vruchten af, te zien aan het boek dat er van is gekomen.
