Tot de nalatenschap van de Portugese dichter Fernando Pessoa behoorde een grote eikenhouten kist waarin hij in de loop der jaren alles bewaarde dat hij had geschreven. Hij publiceerde weinig. In de kist zaten aanvankelijk 25.426 originele manuscripten, dat cijfer werd ooit genoemd door een van zijn Nederlandse vertalers, August Willemsen (de andere is Harrie Lemmens).

De kist kreeg een sprookjesachtige status omdat er steeds weer iets nieuws uit opgediept werd. Inmiddels zijn het zo’n dertigduizend manuscripten geworden. De laatste die zich over de inhoud heeft mogen buigen is Michaël Stoker. Die heeft er nu een boek uit samengesteld met het accent op alle dagboekachtige en autobiografische stukken en fragmenten: Kroniek van een leven dat voorbijgaat.

Aan dat boek heeft Pessoa zijn leven lang zelf gewerkt, maar nooit gepubliceerd. Het werd pas in de jaren tachtig van de vorige eeuw gepubliceerd onder de titel Boek der rusteloosheid. Het was niet geschreven door Pessoa, maar door...