Bijna elk jaar ligt er wel een Doris Day-terugkijkboek in de winkel. De New Yorkse toneelcriticus David Kaufman is er zelfs in geslaagd een pil van meer dan zeshonderd pagina’s bij elkaar te breien: Doris Day. The Untold Story of the Girl Next Door. Hij sprak met vrijwel iedereen die ooit met Doris Day sprak. Dat uitputtende werk verrichtte hij – aldus zijn voorwoord – omdat hij als jonge jongen verliefd werd op de ster. En omdat hij vond dat Doris Day door het Amerikaanse publiek op een nonchalante en beledigende manier is afgedankt. Daardoor zou ze ook door culturele beschouwers veronachtzaamd en genegeerd zijn.

Doris Day was een perfecte zangeres en een goede actrice. Ze was buitengewoon populair: tien jaar stond ze in de filmstertoptien. Anderen haalden dat ook wel – Betty Grable, bijvoorbeeld, en Elizabeth Taylor – maar Doris Day was de beste, want ze stond vijf jaar op nummer één. Haar platen figureerden in de jaren vijftig en begin jaren zestig ook boven in de hitparade –...