De Franse filosoof Denis Diderot, de drijvende kracht achter de achtentwintigdelige Encyclopédie die tussen 1751 en 1772 verscheen, publiceerde niet alles wat hij schreef. Hij verkocht al tijdens zijn leven zijn bibliotheek aan Catharina de Grote, op voorwaarde dat hij er thuis gebruik van kon blijven maken tot zijn dood. Na zijn dood vond men tussen de boeken en de paperassen van tijd tot tijd een ongepubliceerd manuscript. Zoals de drie ongedwongen filosofische dialogen onder de titel De droom van d’Alembert. Daarin zet Diderot uiteen dat hij filosofisch een ‘materialist’ is, iemand die niet gelooft in bovennatuurlijke verschijnselen. Maar hij was wel een vitalistisch materialist, iemand die gelooft dat er leven in materie zit.
Carel Peeters' Literaire Kroniek
Literaire Kroniek: Amitav Ghosh herleidt de planetaire crisis naar het kolonialisme
In zijn boek De vloek van de nootmuskaat maakt de Indiase schrijver Amitav Ghosh de nootmuskaat tot symbool van een manier van denken, van politiek bedrijven. Zo wordt de specerij een parabel voor onze schadelijke omgang met de aarde, wat volgens Ghosh bij de VOC begonnen is.
