In Eric de Kuypers reeks boeken met herinneringen aan zijn jeugd duikt meestal het driemanschap Jeannot, Julienne en Marie-Jeanne op, drie zusters, waarvan een zijn moeder. De eerste keer dat zij langs kwamen was zevenentwintig jaar geleden, in Aan zee, dat nu is herdrukt.

Met een antropologische blik naar de microwereld van het dagelijks doen en laten van een gezin op het strand in het begin van de jaren vijftig kijken: dat is wat Eric de Kuyper in 1988 deed in Aan zee. De ‘taferelen uit de kinderjaren’, die zich voor hem in achtereenvolgende zomers in Oostende afspeelden, kregen bij De Kuyper een wonderlijk mythisch accent. Alles wat hij uit zijn herinnering opdiepte kreeg iets exemplarisch, werd typerend voor het gezin De Kuyper, maar ook voor die tijd: dit waren de onbewuste rituelen van elk gezin aan het strand en in vakantiehuizen. Het insmeren tegen de zon gebeurde met slaolie of, ‘tot de doos leeg was’ met Nivea-crème. Maar als een bezoekend familielid toevallig...