Simon Vestdijk draaide er in zijn herinneringen Gestalten tegenover mij niet omheen: de componist Willem Pijper was, na Du Perron, ‘degene op wie ik het meest gesteld ben geweest.’ Dat wil wat zeggen. Vestdijk was in de Nederlandse literatuur ook bevriend met Slauerhoff, Ter Braak, Marsman, Roland Holst, Nijhoff en Achterberg. Pijper moet iets aangenaam gecompliceerds gehad hebben voor Vestdijk, als een romanpersonage. Iemand met verschillende kanten, lagen en stemmingen, met gebruiksaanwijzingen. Vreemd dat Pijper, zover ik weet, het niet gebracht heeft tot een personage in een van Vestdijks romans.

Vestdijk noemt hem een ‘man van formaat’, met een ‘eigenaardige charme.’ Hij had iets heersends, liet zijn ‘meerderheid’ soms voelen, wat Vestdijk zich liet aanleunen ‘in de houding van edelmoedig konijn’. Vestdijk wilde alles over muziek van hem weten, deed zich als een soort leerling voor, terwijl Pijper juist naar Vestdijk was gegaan omdat hij iets van hem in de...