Waarom denk ik bij het woord ‘zingeving’ meteen ‘wat een armoe’. Iemand moet zijn leven kennelijk zin gaan geven, hij/zij moet iets bedenken. De zin van zijn leven ligt kennelijk niet spontaan klaar, de energie staat niet in de startblokken om te beginnen. Maar zin is niet iets wat je bedenkt, het is iets dat zich meester van je maakt. En iets dat voor een langdurige inspiratie zorgt, een vruchtbare obsessie, niet iets waar je nog over na moet denken. Die zin is er, als een lust, als ergens zin in hebben, heel goed te vergelijken met erotische aanvechtingen.