Dit verhaal is ook te beluisteren, met dank aan Blendle.

De afgelopen jaren heb ik me verbaasd over de groeiende aanwezigheid van het woord ‘ras’ in het publieke debat. En ik moet zeggen dat ik er niet aan kan wennen. In de slipstream van het antiracismedebat wordt dit woord, de vertaling van het Engelse race, steeds vaker gebruikt voor de classificatie van groepen. Mijn ongemak heeft te maken met de vermeend onproblematische vertaling. Soms gaat er iets verloren in een vertaling, soms zijn woorden haast onvertaalbaar.

Wat mij bevreemdt, is dat er net wordt gedaan alsof de woorden race en ‘ras’ aan elkaar gelijk zijn. Maar als we naar de context kijken waarin deze woorden verankerd zijn, dan lijkt het eerder om homoniemen te gaan: één woord met verschillende betekenissen, zoals ‘bank’ voor zitmeubel en geldinstituut.

‘Ras’ staat voor twee verschillende – ja, tegenstrijdige – ideeën: de veronderstelling van natuurlijke, genetische verschillen die...