Natuurlijk was Oleksandra Romantsova verheugd toen ze in oktober vorig jaar hoorde dat haar organisatie, het Centre for Civil Liberties (CCL), beloond werd met de Nobelprijs voor de Vrede van 2022. Een lichtpuntje nu haar land Oekraïne, zo zwaar onder de oorlog lijdt. Toch kreeg Romantsova niet alleen felicitaties over deze belangrijke prijs. Integendeel, op sociale media werd ze bedolven onder woedende reacties van haar landgenoten. Van gelukswensen was weinig sprake, van afgrijzen des te meer.

CCL moest de prijs namelijk delen met de verboden Russische mensenrechtenorganisatie Memorial en met Ales Bjaljatski, de gevangen genomen directeur van de Belarussische mensenrechtenorganisatie Viasna. En dat was tegen het zere been van veel Oekraïners. Ze waren ziedend. Hoe durfde het Nobelprijscomité die drie landen op één hoop te gooien, en erger nog, hoe durfde CCL zo’n prijs te accepteren?

Romantsova was niet verbaasd over de kritiek die haar ten deel viel, vertelde ze afgelopen...