Het stellen van een ultimatum is vaak bedoeld als breekijzer. In de internationale politiek wordt het, bij gebrek aan beter, ingezet om een conflict te beëindigen, maar erg chic is het niet. Moreel gezien is een compromis sterker dan een ultimatum.
De sterke partij hanteert een ultimatum als hij het geduld verliest én de uitkomst bij voorbaat al vast staat. Om de gevolgen hoeft de winnaar zich dan niet te bekommeren, de zwakke partij had toch al weinig keus.
Het is een andere situatie als het een ultimatum betreft in een situatie met min of meer gelijke partijen. Dan kan een slimme timing van een ultimatum een partij wel (tijdelijke) winst bezorgen. Maar dan liggen gezichtsverlies en wraakzucht op de loer en zal de verliezer vroeg of laat proberen de nederlaag ongedaan te maken.
Er zijn altijd tientallen ultimata in de geopolitiek, maar ze stuk voor stuk bijhouden...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.