Beginnend rechercheur Calvin staart naar zijn eerste dode. Een naakte jonge vrouw met op haar torso de grof dichtgenaaide V-incisie van het organenonderzoek. ‘Is ze gestikt?’ vraagt Calvins baas. ‘Absoluut,’ zegt de schouwarts. Hij wijst op verwondingen die duiden op een worsteling: de vrouw heeft zich stevig verzet. ‘Ook zitten er kneuzingen rond de neus en lippen. Verder zat er modder tussen haar tanden, en in haar ogen en neusgaten.’ Iemand moet de vrouw met haar gezicht in de modder hebben gedrukt totdat ze dood was.

Het gruweltafereel van de lijkinspectie is een vast onderdeel in misdaadverhalen. Auteur Belinda Bauer laat de schouwarts in Vaderskind tijdens zijn onderzoeksverslag gretig in een rijk belegde sandwich happen. Wat ertoe bijdraagt dat Calvin misselijkheid voelt opkomen en niet meer in staat is om naar de dode te kijken. Ook dat is een bekend tafereel: het groentje dat, in tegenstelling tot de geharde lijkschouwer en rechercheurs, fysiek reageert op het...