Het was eind maart het officieuze startsein van de SP-campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen: een aanval van partijleider Lilian Marijnissen op links. Te gast bij Sven Kockelmann op Radio1 stelde ze dat partijen als GroenLinks zouden ‘neerkijken op de kiezers van bijvoorbeeld Wilders’ en met het expliciet uitsluiten van Forum voor Democratie als partner in het lokale bestuur – in dezelfde week dat de voorman van die partij zich wederom antisemitisch uit had gelaten – zouden meedoen aan een ‘Haags politiek spel’. Vervolgens richtte Marijnissen de pijlen op linkse partijen die door te ‘juichen’ bij arbeidsmigratie ‘compleet voorbij’ zouden gaan aan hun slechte invloed op ‘de sociale samenhang in de wijk’ en geen oog zouden hebben voor ‘de problemen van de gewone mensen’.
De kritische reacties die daarop volgden, beantwoordde Marijnissen bij de officiële digitale aftrap van de campagne met de opmerking dat haar partij niet bang zou moeten zijn om ‘problemen te benoemen’ ook als ‘elitair links’ dan ‘superboos’ wordt. Na de voor de SP desastreus verlopen verkiezingen – het vijfde verlies op rij – voegde Marijnissen daar tijdens de SP-partijraad aan toe dat de socialisten nóg meer afstand zouden moeten nemen van het ‘soort links’ dat zich niet links ‘gedraagt’. Een kronkelgedachte die moest suggereren dat de ‘woke thema’s’ en aandacht voor de klimaatcrisis bij PvdA en GroenLinks afbreuk zouden doen aan de door de SP gedragen opvatting dat links zich alleen met de portemonnee van mensen zou moeten bezighouden.